My kids enjoy watching the movie Superbook! Superbook is a children’s movie with many episodes produced by CBN. In each episode this magic book takes characters like Chris and Joy together with their robotic friend (Gizmo) back in time to the biblical times. For instance, if it is the story of David & Goliath they will be taken back to the battlefield and explore the whole event before they are brought back to now for some application. Awesome series even for some of us adults!

The reason I talk about Superbook is because I want to take us back in time and explore an event that happened over 2000 years ago. Imagine coming with me and explore Bethlehem on the day baby Jesus was born. It was quiet a dramatic day and many things have happened but we have to limit our attention to a single reflection on Luke chapter 2.

There we find a ‘one day old’ child wrapped in cloths and placed in a manger (Luke 2:6). For many of us who read the rest of this Child’s story know that he grew up, delivered divine messages, performed many attesting miracles and even died on the cross to show God’s love. But what was the response of the majority of people who saw those miracles? “Oh forget him, he is just an ordinary man; the son of Joseph and Mary!” Well, except for few exceptions that claimed, “You are the Messiah, the Son of the Living God!” the rest of the world was in darkness.

But come with me now to the manger where he stayed as a “little one”. Can you imagine meeting a group of shepherds that rushed to the manger praising God and spreading the news that “he is the messiah”?

Or meet with me an older man named Simeon who met baby Jesus on the 8th day. He took this baby, looked him in the eyes and said, “You are a light and glory to all people and I thank God for you!” How can you take an eight-day-old baby and make those claims while others who seem to see ‘better’ miracles could not?

Let’s wrap-up our visit by meeting one final old prophetess named Anna before we leave the temple courts. Likewise, she looked at that little baby and praised God openly saying that he is our redemption. What a revelation!

Well, it is time to fly back to the present and reflect just a thought before we go and celebrate his birth. 

What made those people to uniquely know Christ in a special way? As we read in Luke it has to do with the work of the Holy Spirit. What they had in common was that they all had some kind of “divine guidance and revelation.” The shepherds met a messenger and his companions from God who gave them the revelation. For Simeon and Anna (of course she is a prophetess!) it was revealed to them by the Holy Spirit. That is why they saw the physically ‘unlikely’ child and concluded a divine truth that continues to change the lives of many even after them!

You see, knowing the true nature of Christ starts with a divine revelation. Our human nature is ‘blinded’ and cannot see the glory of God unless through God’s intervention (2Cor 4:4). Revelation is the only hope we have in order to come to a saving knowledge with Christ. It is one thing to know about him through the natural mind but personally experiencing his salvation is the work of the Holy Spirit.

Why not pray for our friends and family to come to such a divine experience this Christmas season. Obviously the majority of the world celebrates a Christ-less Christmas and it demands the Holy Spirit to come and reveal Christ to us.

May this Christmas be a season that all of us meet Christ in a fresh spiritual way that transcends the mind and transforms our lives!

Have a blessed Christmas!

(A reflection on Luke 2)

ሰሞኑን በነበረዉ የአሜሪካ የበጀት ክርክርና ቀዉስ ምክንያት በተደጋጋሚ መገናኛ ብዙሃን ብቅ ይሉ የነበሩ ዋና ሰዉ ጄይ ካርኔይ ይባላሉ። ሥራቸዉ የቤተ መንግሥት ቃል አቀባይነት (Whitehouse press secretary) ነዉ። ባጭሩ የፕሬዝዳንቱና የመንግሥታቸዉ “አፍ” (አፈ-ንጉሥ) ናቸዉ። ከዚህ የተነሳ ሲናገሩ ልብ ብላችሁ ከሆነ የሚያንጸባርቁት የራሳቸዉን ስሜትና አስተሳሰብ ሳይሆን የፕሬዝዳንቱን ነዉ። የሚናገሩት ተደጋጋሚ ሐረግ፡- “በፕሬዝዳንቱ እምነት”፤ “የፕሬዝዳንቱ አሳብ”  የምትል ናት። በዚያች “የንጉሥ መድረክ” ላይ የወደዱትን ሊሆኑ፣ የተሰማቸዉን ሊናገሩ አይችሉም። የቆሙት ንጉሥና መንግሥቱን ወክለዉ እንጂ የተሰማቸዉን ለመሆን አይደለምና።

የእኝህ ሰዉ ሥራ የእኔንና የብዙ አገልጋዮችን ጥሪ አስታወሰኝ። ጥሪያችን ልክ እንደሳቸዉ ነዉ፡- ንጉሡን እግዚአብሔር በመወከል የእርሱን አሳብና የመንግሥቱን አቋም ማንጸባረቅ ብቻ። “በእግዚአብሔር ፊት በሕያዋንና በሙታን ሊፈርድ ባለዉ በኢየሱስ ክርስቶስ ፊት፤ በመገለጡና በመንግሥቱም እመክርሃለሁ ቃሉን ስበክ… (2ጢሞ 4፡1-2)። ስለሆነም የመሰለንን፣ ምኞታችንን፣ የአድማጭ ፍላጎትንና ለእኛ ከብር የሚያመጣን ነገር ሁሉ ልንናገር አልተፈቀደልንም። በብሉይ ኪዳን እግዚአብሔር አንዳንድ ነቢያትን “…ዉሸት…በስሜ ይናገራሉ…አላኳቸዉም፣ አላዘዝኳቸዉም አልተናገርኳቸዉም [ይልቁንም] የልባቸዉን ሽንገላ ይሰብኩላችኋል …” በማለት ይወቅሳል (ኤር 14፡14)። እንደዚህ ያሉ በንጉሡ ስም የራሳቸዉን ልብ የሚናገሩ ቃል አቀባዮች ታላቅ ቁጣና ፍርድ እንደሚጠብቃቸዉ ይናገራል (ቁ.15)። 

ቃል አቀባይነት እጅግ ክቡር ሥራ ነዉ! ንጉሥን ወክሎ ከመቆም የበለጠ ክቡር ሥራ ምን አለ? የንጉሡ እግዚአብሔር ሥልጣንና ኃይል አብሮን ይሆናል፣ ይሠራል! ነገር ግን ቃል አቀባይነት ደግሞ እጅግ የሚያስፈራ ሥራ ነዉ። የንጉሡን አሳብ (ቃሉን) በጥንቃቄ መረዳትና እርሱን ብቻ ለማንጸባረቅ መጨከን ያስፈልገናል። 

የንጉሥ አፍ የሆናችሁ ጓደኞቼ በዚህ የመጨረሻ ዘመን ንጉሡና መንግሥቱ እንዲከበሩ በምንቆምባቸዉ ቦታዎች ሁሉ አሳቡን እናገልግል። እዉነተኛ መንፈሳዊ ሥልጣን የሚመነጨዉ ንጉሡን በትክክል በመወከል እንጂ በራሳችን ጥበብ አይደለም። የሚመጡት የሳምንት መጨረሻ ቀናት፤ ከዚያም በኋላ እስኪመጣ ድረስ ይህን ለማድረግ የጨከነ መንፈስ ይስጠን። 

መንገድ ላይ የቆመች መበለት ገፍቼ፣

“ምን ሆነሽ ነዉ?” ሳልል እንባዋን አይቼ፣

የጎዳናዉ ጩጬም “ስለእግዚአብሔር” ሲለኝ ፣

እርሱን ገላምጬ  ጊዜ ስለሌለኝ፣

መስኮቴን ዘግቼ ጩዀቱን አርግቤ፣

ወደቤትህ ልደርስ ላመልክህ ከልቤ።

ፍጥነቴን ጨምሬ ደጀሰላም ስደርስ፣

“ወድሃለሁ” የሚል የሕዝብህን ጩኸት

ተደምሬ ሳደርስ፣

ደስ እንድትሰኝም  ምስጋናዬን ሳጤስ፣

እጆቼን ዘርግቼ መስዋእቴን ሳፈሰዉ

ምን እያልከኝ ይሆን በሰማይ ያለኸዉ?

በእኔ አመለካከት ትርጉማቸዉ በፍጥነት እየተቀየሩ ከመጡ ሃሳቦች መካከል አንዱ “የጦር ሜዳ” የሚለዉ ነው። ቃሉ ለዘመናት ያገለገለዉ ከሰላማዊ ሰዎች መኖሪያ ወጣ ተብሎ ለጦርነት የሚያገለግልን ሥፍራ ለማመልከት ነዉ። የጥንት ጦርነቶች ከከተማ ቅጥሮች ዉጪ ተካሂደዉ፤ ያሸነፈዉ አካል ለምርኮና ለብዝበዛ ወደ ከተሞች ዘልቆ ይገባ ስለነበር ጦርነቶቹ የሚካሄዱበት የተለየዉ ሥፍራ ነዉ “የጦር ሜዳ” የሚባለዉ። አጠቃላይ ትርጉሙንና ልምዱ ለማሳየት እንጂ ከዚህ በተለየ መልኩ ሰላማዊ ሰዎችን ኢላማ ያደረጉ ዘግናኝ ጦርነቶችም በሰዉ ልጅ ታሪክ ዉስጥ ነበሩ። በአጠቃላይ ግን “ጦር ሜዳ የሚሄድ ዘማች” እና “በቤት የሚቀር/በሰላማዊ ቦታ የዘወትር ተግባሩን የሚያከናዉን ዜጋ” የተለያዩ ነበሩ።

አሁን እንዲህ ያለ ነገር መቅረቱን በግልጽ እናስተዉላለን። ዓለም በሞላ የጦር ሜዳ ሆናለች። ያለንበት ማንኛዉም ቦታ (የሥራ፣ የገበያ፣ የመዝናኛ  ወ.ዘ.ተ.) በቅጽበት ወደ ጦር ሜዳነት ሊቀየር ይችላል። በጥቂት ቀናት ልዩነት የዋሽንግተን የባህር ኃይል መሥሪያ ቤትና የአሁኑ የጎረቤታችን ናይሮቢ ዘግናኝ እልቂቶች ይህንን ያመለክቱናል። ሰዎች በጠዋት ተነስተዉ ወደ ሥራ፣ገበያ፣ መዝናኛ እንጂ ወደ “ጦር ሜዳ” መሄዳቸዉን አላስተዋሉም። በነገራችን ላይ፣ ሰሞኑን እየታየ ባለዉ “ፊልም መሳይ” የሰላማዉያን እልቂት የተሰማኝ ሃዘንና የጸሎት ሸክም በቃል ልገልጸዉ አልችልም።

ታዲያ እንዲህ ባለ ዘመን፧-

አንደኛ ስለእያንዳንዷ ቀን የሕይወት ስጦታ፤ የሕይወታችንን ባለቤት እንድናመሰግን ሊያደርገን ይገባል። ሕይወትን እንደዘበትና እንደሚገባን ነገር አንቁጠር። በጦር ሜዳ ዓለም የተሰጠን ልዩ ጸጋ በመሆኑ ማመስገን ይገባል።

በሌላ በኩል ደግሞ የጌታችን ኢየሱስን ቃል ሊያስታዉሰን ይገባል (ማቴ 24፡6-7)። ጦርና የጦር ወሬ የመምጣቱ አንድ አመልካች/አስታዋሽ/ ደወል በመሆኑ ነቅቶ መኖርና መጠበቅ ይገባል።  “አትደንግጡ” ያለንን ጌታ ታምነን በእምነት “በሞት ጥላ መካከል እንኳን ብሄድ፣ አንተ ከእኔ ጋር ነህና ክፉን አልፈራም” እንላለን። በተጨማሪም ለዘብተኛ መንፈሳዊነትን፣ ማፈግፈግን፣ መንፈሳዊ እንቅልፍን አስወግደን በትጋት ከጌታ ጋር እለት እለት መራመድ ግድ ነዉ። We can not afford to be weak or to backslide!

በመጨረሻም ክርስቶስን በግል በማመንና በመከተል መዳን ያስፈልገናል። ጌታን ስናምን ሞት አያስፈራንም፤ ምክንያቱም ከሁለተኛዉ ሞት (ከገሃነም) የተረፍን በመሆኑ። “ሞት ሆይ መዉጊያህ የት አለ” (2ቆሮ 15፡54) በሚል የትንሣኤ እምነት እንመላለሳለን።

በአጠቃላይ የዛሬዉ ምክሬ ይህ ነዉ፡- ዓለም ሁሉ ጦር ሜዳ ሆኗልና እንግዲህ ንቁ!